15/14

یا الهی عذر تقیصری ابد

تو مرا هر دم رها کن از کبد

ای تویی اکرم وَ اَرحم ای خدا

کرده ای من را ابد دیگر هدا

من چه گویم لطف بی پایان تو

خود مرا بُردی شدم مانند تو

هی به خود نزدیک تر کن این مرا

تا که تو بیشتر شوم ای با صفا

باز هم گویم ز خجلت شرمگین

کرده ای من با هما خلوت نشین

رحمتت وهّاب باشد مستدام

چه خوشم گشتم برایت توی دام

سیّد عرشی نمودی تو مرا

هی ببردی باز با اهل ولا

سیّدعرشی