16/30

علی اعلای اعلاهاست

که نورش بین موکبهاست

اگر خواهی سبو گیری

بزن موکب که از خُمهاست

بگیر پرچم بگردانش

همیشه پرچمش بالاست

بده چایی و هم شربت

که یاد تشنه لب ، آقاست

به موکب ده نمک هم نان

که آنجا سفره ی مولاست

بده خرما و حلوایی

عزای یوسف زهراست

بده شیر مصفا را

که اصغر تشنه بر دریاست

نوای یا حسین بر زن

که موکب شور و هم غوغاست

غمش دائم به جانها شد

غمش چون فوق بر غمهاست

عرشی شب جمعه ها دل خون

که اربعین هم عاشوراست

سیّدعرشی