(( 25 ))

وای آمد آن قمر شد جهان مَه سر به سر

نور اقمارش گرفت همه ی عالم را به بَر

بَه چه بازویی خدا حیدری گشته شفا

چون به یاری می رود هر دویَش گشته جدا

بَه چه زیبا صورتی بَه چه هیبت صولتی

شد ابالفضل حیدری ای خدا چه قدرتی

قد رعنا با صفاست او پناه خیمه هاست

شد حسین دل خوش به او او لوای کربلاست

یک طرف گشته حسین یک طرف ابن حسین

روز تو بین دو شاه بهر مادر نور عین

یک نگه عدوان کُشد کاخ ظلم ویران کند

گر نظر بر عالَمی عالَمی سلمان کند

سیّد عرشی فدات ای عمو دستام برات

روز مولودت شده در همه عالَم سمات